سرزمین من

رفقا چند تا نکته ی دستور زبان پارسی بود که به حق نمیشه مثل بقیه ی دستور زبان به اون صورت بی خیالش شد،به این خاطر که به شدت هویت ملی ما رو به بازی گرفته.اینه که گفتم با شما هم در میان بگذارم(هرچند که حتما خیلی ها می دونند) تا اگه بشه با همدیگه سعی کنیم که تمرین کنیم به شیوه ی درست در این موارد گفتگو کنیم.... 

اول:  

واژه ی غذا در اصل به معنی ادرار شتر هست! درستش در زبان پارسی خوراک هست!  

دوم: 

سگ پارس می کند اشتباه هست. و این اشتباه از زمان حمله ی اعراب به ایران باب شد. جریان هم این بوده که ایران به سرزمین پارس معروف بوده...و از طرفی هم سگ در دین اسلام نجس به شمار می آد. در نتیجه عرب ها برای تحقیر هر چه بیشتر ایرانی ها ، صدای سگ رو(که در اعتقاداتشون نجس بوده) به پارسی ها(ایرانی ها) نسبت دادند...سگ پارس می کند...  

درستش : سگ عو عو یا واق واق می کند .   

توضیح: این دو مورد به طور مستقیم ملیت ما رو به سخره گرفته بودند. وگرنه شکی نیست که زبان عربی به اعتقاد کارشناسان زبان،زبان کاملی هست و بعضی مواقع اونقدر در فارسی ذوب شده که جایگزینی ِ مورد به مورد واقعا کار مشکلی هست و صد البته من هم داعیه دار دفاع از زبان پارسی نیستم. 

اما بقیه موارد با اهمیت کمتر:

سوم: 

 پرهیز از دراز نویسی:  

مثال اشتباه: امیدوارم کتاب هایی که برایت خریدم مورد پسندت قرار گیرد. 

مثال صحیح:امیدوارم کتاب هایی که برایت خریدم را بپسندی.  

 چهارم : 

پرهیز از حَشو (زاید) : 

اشتباه : سن هفت سالگی /  شب لیله القدر  

 صحیح:هفت سالگی / لیله القدر  

پنجم: 

یه مورد دیگه که من در این سال ها در وبلاگستان پارسی در سطح وسیعی دیدم،مربوط میشه به کسانی که برای به کار نبردن واژه ی عربی،دست به تغییر فرم کلمه زدند به اشتباه : 

مثل کسانی که : مثلا رو مثلن می نویسند یا اساسا رو اساسن یا ناچارا رو ناچارن یا احتراما رو احترامن و گاها رو گاهن.... 

دوستان من این طرز نوشتن به طرز واضحی اشتباه ست. به قول ما ایرانی ها چه علی خواجه چه خواجه علی!!  

به هر حال «ن» آخر کلمه تلفظ میشه حالا چه به شکل تنوین و چه به شکل حرف «نون». 

البته یه موقعی فرهنگستان هم این اشاره رو کرد اما الان اساتید زبان به شدت با این مساله در حال مبارزه و مخالفت هستند.چون در واقع شکل ادای کلمه تغییری نمی کنه! 

 درست تر این میشه : گاهی: گاهی-ناچارا: ناچار یا به ناچار-احتراما: با احترام و... 

هرچند که اینقدر زبان ما با عربی در آمیخته که نمیشه کار ریشه ای انجام داد...حتی اگر شکل صرفش رو هم تغییر بدیم باز گاهی ریشه ی خود کلمه عربی هست.اما اگه بخواهیم همون رو هم درست تر بیان کنیم به این شکلی میشه که گفتم. 

الان خسته ام ،سعی می کنم به تدریج مواردی رو که بلدم و تایید شده و صد در صد درست هست رو این جا بنویسم...  

فقط اون دو مورد اول یه کم زیادی ضروری هست تغییرش که امیدوارم همه با هم بتونیم روی خودمون و اطرافیانمون کار کنیم...

شاد شاد شاد شاد باشید...