سال نو خجسته باد...

حرفی برای گفتن ندارم! یعنی دارم، اما این جا به شدت در معذوریتم! دست و پای گفتنم را بسته اند...

شاید روزانه بنویسم.از اینکه کجام و چه می کنم و کی میام و کی میرم و الی آخر...

فکر کنم این بهترین راهه...

الان هم اگه بخوام یه مختصر از حالم بگم،یه چیزی مثل یه بلوغ دوباره است،که باعث شده،برای انسان ها،ارزشی در حد خودشون و نه بیشتر، قایل باشم و به تبع،در حد خودشون ازشون انتظار داشته باشم...از رفتار،کردار،اندیشه،تعقل و عملکردشون.

و این شامل همه میشه حتی نزدیک ترین افراد به من...

و این که،دارم با خودم تمرین می کنم(هنوز به طور کامل موفق نشدم)، که مهم نیست انسان ها از من چه برداشتی کنند و چه نتیجه گیری و قضاوتی داشته باشند... هر کسی از ظن خود شد یار من...دیگه خودم رو نمی کشم  و تکه تکه نمی کنم که دیگری رو متوجه اشتباهش در مورد خودم بکنم...هر کسی آزاده که هر طور که دوست داره من رو بفهمه...مهم نیست و این ابدا به هیچ کجای دنیا و به من بر نمی خوره...نهایتش اینه که من یه توضیح کوچیک میدم و خلاص...

دیگه این که دارم تلاش می کنم که ناراحتی و دلخوری ام رو همون موقع، به صورت خیلی خیلی منطقی و معقول بروز بدم،به جای اینکه سکوت کنم و بریزم تو خودم و بعد با هزار چیز دیگه قاطی بشه و بزرگ و بزرگ و بزرگ تر بشه...

در عوض همه ی اینا هم، همچنان دارم روی خودم کار می کنم.

برای ارتقای روحی،اخلاقی،شخصیتی ام تلاش می کنم.

هیچوقت سطح انتظاراتم از دنیا و آدم هاش،یکطرفه نیست...

سعی می کنم روحم رو پروش بدم...وسعت و ابعاد روح آدمی،لایتناهی و بی انتهاست...سعی می کنم انسان حقیر و کوچکی نباشم.

و هیچوقت خودم رو انسان بدون عیب و کاملی نمی بینم...

اما اعتقاد دارم،آدمی،باید هر لحظه در مسیر تکامل و پیشرفت باشه...

همه ی انسان ها،تا بی نهایت امکان،وقت و ابزار دارند که تغییر کنند...مثبت،مفید...

باز امسال؛ موقع تحویل سال،تمام مواردی که ایجاد شده بود و ادم هاش رو بخشیدم و برای همه شون تقاضای خیر و برکت کردم،باز هر روز در دلم،عشقم رو به همه ی انسان ها اعلام می کنم.

کینه ای در دلم ندارم ...عشقم رو بی قید و شرط به اون هایی که باید،ابراز و اعلام می کنم...

هر روز بابت تمام آنچه که دارم،شاکر و سپاس گزارم و...

هنوز هم معتقدم اگر خدایی هست،به غایت مهربان،بی انتها و بی نهایته...و در قالب هیچ یک از تعاریف ارائه شده نمی گنجه...

...

ضمن این که امسال سال محقق کردن تمامی کارهای نیمه تمام،آرزوهای برآورده نشده و تلاش و حرکته...

شاید امسال فعالیت شغلی ام رو بیشتر کنم(بسته به شرایطم).

حتما حضانت یک کودک(کاملا دورادور) رو به عهده می گیرم.

کتاب های بیشتری می خوانم.

ورزش رو جز لاینفک زندگی ام می کنم(هست البته تا حد زیادی).

و این که یادم می مونه،خودم،روح،روان،اعصاب و آرامشم،به هر چیز و هر کسی در دنیا اولویت داره...پس اون طوری زندگی می کنم،که در مرحله ی اول،به نفع و سود خودم باشه و مایه ی آرامش و اطمینان و شادمانی خودم.

در هر حال سال خوبی رو بر ای همه تون آرزو می کنم...همراه با سلامتی،شادمانی،عشق،موفقیت و ثروت و آزااااااادی !

پیوست اختصاصی: بولوت ! یعنی من چه کار کنم تو اینقدر بی نظیری! فقط تو یادت بود که من در چه وضعیتی ام هر چند که امسال کلامی هم نگفتم و لب نگشودم...

می دونی ! گاهی در سیاه ترین زمان ها، آدم در به در ِ یه جرقه است، که به نورش دل خوش کنه و با امید، ادامه بده...

و نور ِ امسال ِ من تو بودی دختر با اینهمه احساس و صداقتت...

دوستت داشتم و حالا بیشتر و بیشتر دارم و بهت افتخار می کنم...می دونم که امسال، به خاطر این همه زلالی ای که تو در برابرم به تصویر کشیدی،برام سال ِ بی نظیری میشه...

برات بهترین ِ بهترین ها رو آرزو می کنم عزیز مهربانم...

پیوست عمومی:اولین چله نشینی من در سال جدید،به نیت بازسازی روح،جسم و عمل به اهداف و برنامه هام، از امروزآغاز میشه... باز هم خوشحال میشم که اگه کسی خواست با من همراه بشه و انرژ ی های مثبت گروهی،رو به اهداف و راهمون بتابانه... 

برای این شماره:

چقدر این دوست‌داشتن‌های بی‌دلیل

... خوب است

مثل همین باران بی‌سوال

که هی می‌بارد ....

که هی اتفاقا آرام و

شمرده

شمرده

می‌بارد....

*سید علی صالحی*

شاد باشید...