خوشبختی

زندگی را با همه ی زیبایی اش در آغوش می کشم...

خوشبختی

زندگی را با همه ی زیبایی اش در آغوش می کشم...

بعد از مدت ها...

-چقدرر دلم نوشتن میخواد...


-چقدر زندگی غیر قابل پیش بینی و غافلگیر کننده است...


-چقدر فضای وبلاگستان با 11 سال قبل فرق کرده...


-چقدر اینجا سوت و کوره...


-چقدر دلم برای دوستان قدیمی مجازی تنگ شده...


-چقدر من هنوز تنهام...


-چقدر سالهای عمر زود و بی رحم می گذرند...


-چقدر حرف نگفته روی دل منه...


ترک جان نتوان کرد...

سلام

هنوز کسی اینجا رو میخونه؟